Μ' αυτόν που υπαγορεύ' ό,τι διαβάζεις άλλαξα διάσταση κι ήσουν εδώ αφού ανανιών' αντί να ζω και θυσιάζ' ό,τι ανασταίνω να ζεις σε σένα π' ανασαίν' όλ' όσα βλέπουμ' ενώ ξύπνιοι παραβλέπουμ' ώσπου μας ξαναπούμε σε Γη που γι' άλλους ζούμε φοίνικες δώ. Να λεν αυτοί για το Θεό κι αυτός να υπαγορεύει εμάς τους δυο· μα σε κυριολεξία: Αυτοί να την ακούν' ενόσ' άψαυστ' υπακούμε. Κι όπου πατάμε, βηρύλλου φως.